Inmiddels ben ik alweer bijna een week in Malawi, dus ik ben alweer op 1/9^e van mijn reis. De eerste dag in Malawi wil ik even relaxed bijkomen van de reis. Annelies, de Nederlandse eigenaar van het hostel , heeft wat boodschappen in Zomba te doen en ik loop met haar even mee de stad in. Annelies laat onderweg wat dingen zien in Zomba en legt veel uit hoe dingen in Malawi werken. Het is fijn om zo even wat wegwijs gemaakt te worden in een onbekend land! ’s Middags wil ik weer even alleen naar de supermarkt lopen om water te kopen. Bij de supermarkt kom ik 2 Japanse jongens uit het hostel tegen, samen met Isaac, de vaste gids. Zij vertellen me dat ze samen met Isaac boodschappen gaan doen en dan bij iemand thuis in een dorpje gaan koken en eten. Ze vragen of ik mee ga. Tsja, ach, waarom niet? De kip hebben ze al op de markt gekocht, die ligt al in de kofferbak met zijn poten aan elkaar gebonden. In de supermarkt kopen we nog wat water, maismeel, tomaten en uien. Dan stap ik bij de jongens in de (huur)auto en Isaac wijst ons de weg. De kinderen uit het dorp komen allemaal nieuwsgierig kijken als we uitstappen. We blijken bij de zus van de vrouw van Isaac te zijn. Zijn vrouw en zoontje van 5 maanden zijn er ook, evenals andere familieleden en vrienden. Een jongetje van 10 jaar slacht de kip voor ons, onder begeleiding van Isaac. Ja, inderdaad, dat ik hier al gelijk getuige van ben op dag 1 van mijn verblijf in Malawi, dat belooft wat voor de komende maanden. J De kip maakt niet veel protest, ik had dat erger verwacht. Inmiddels hebben we al zo ongeveer alle kinderen van het dorp om ons heen verzameld. Van het maismeel wordt nsima gemaakt, een dikke pap. Ik mag ook even in de nsima roeren. Dat gaat best zwaar in zo’n dikke pap en ik word dan ook echt kei-hard uitgelachen door de kinderen. We gaan naar binnen om te eten en we gaan op de bank zitten. Maar dan word ik weer weggestuurd. Ik moet een kamer verderop bij de vrouwen op de grond gaan zitten. De nsima pak je met je handen en daar rol je een bolletje van en dan pluk je ook nog een stukje kip. Het is bijna niet te doen, want is het hartstikke heet. Zij hebben er geen last van, maar ja, zij pakken ook gewoon de potten van het vuur met hun blote handen. Dat was al een enerverende eerst dag!

De dagen erna heb ik wat excursies in de omgeving van Zomba gedaan. Ik heb een wandeling over Zomba plateau gemaakt, een mooie heuvel naast Zomba. Op de uitzichtspunten heb je mooi zicht over Zomba. Om daar te komen hebben we eerst een wandeling door de jungle gemaakt. We kwamen langs wat watervallen, waarvan er eentje de Maria falls heet, waarschijnlijk vernoemd naar een bezoeker of local. Isaac vertelt dat we later nog een waterval tegenkomen die nog geen naam heeft. Dus ik stel voor om die de Lieneke-waterval te noemen, dus bij deze. Ik ben benieuwd hoeveel verschillende namen deze waterval al heeft gehad in de afgelopen jaren. J

Terug in de stad wil ik even naar de bank lopen om te pinnen. Bij de bank staat een lange rij voor het pinautomaat. Ik sluit achteraan aan. Er zijn 3 pinautomaten, maar daarvan hebben er 2 geen cash meer om uit te geven. Op het moment dat ik voor de enige werkende sta stop ik mijn pas erin. Die wordt er weer uitgespuugd, en dan is deze ook out of order. Na mijn bezoekje aan de supermarkt staat er weer een lange rij, dus dat zou betekenen dat er nu wel weer geld in moet zitten. Het is zo’n drukte dat ik denk dat het vandaag pay-day is. Alles wat je hier koopt reken je contant af. Het schijnt ook dat de bankautomaten in de rest van Malawi schaars zijn, dus tijdens de verdere week loop ik nog een paar keer langs de bank. Ik wil in ieder geval genoeg geld bij me hebben voor de komende 1,5 week. Het grootste biljet wat hier bestaat is 2000 kwacha, zo’n €2,40. Je kan je dus voorstellen dat ik inmiddels met een paar cm geld rondloop. J

Zaterdag ga ik naar de Chikale pillars en Chilemwe tree. Normaalgesproken doen ze deze excursie met een 4x4. Isaac heeft geen 4x4 kunnen regelen, dus nu gaan we met een gewone auto. We moeten via een andere weg en rijden dus wel om. Ik zit achterin de taxi en ineens hoor ik wat achter me. Er blijken 4 kippen achterin de auto te liggen. Dit is dus heel normaal in Malawi. We zouden ergens rechts moeten, een klein weggetje in. Isaac en de taxichauffeur weten niet precies waar dat is en Isaac zit een paar keer te bellen. We rijden een zijweggetje in en vragen aan iemand de weg. Een vrouw komt aanlopen en houdt een heel verhaal. De kinderen zijn intussen achter haar aan gerend en krijgen mij in het oog. Alleen de voorraampjes staan open en ze gaan zo staan dat ze mij kunnen blijven aanstaren. Ik hoor en zie ze steeds mzungu fluisteren. Het blijkt dat de vrouw allemaal andere namen noemt dan diegene aan de telefoon en we hebben de verkeerde weg genomen. We nemen een volgend zijweggetje en komen weer langs allerlei hutjes. Iedereen legt letterlijk zijn werk neer en staart naar de auto die voorbij rijdt. Een paar kinderen rennen mee. Ze zien hier waarschijnlijk bijna nooit auto’s. De Chikale pillars zijn pilaren van compact zand. Het is ooit een berg/ heuvel geweest die is weggespoeld. De pilaren zijn restanten die zijn blijven staan. Het is een bijzonder landschap om te zien. De taxichauffeur koopt een zak houtskool, dus de kippen hebben nog minder ruimte. Ik vraag me nu wel af wat zieliger is: die kippen bij ons op een kluitje of een paar kippen in kleine warme kofferbak met hun poten aan elkaar gebonden… Hierna rijden we naar de Chilemwe tree. Dit is een vijgenboom die ooit als één boom is begonnen, maar nu is uitgegroeid tot een heel bos. De takken zijn steeds weer ondergronds gegroeid en hebben zo weer wortels gevormd. Ook heel mooi om te zien!

Mijn laatste dag in Zomba ga in naar een tea estate. Het is een stukje rijden en ineens is het hele landschap groen en zie je overal theeplanten. We krijgen een rondleiding over de theeplantage. Dit is heel interessante om te zien, voor zo’n thee-grootverbruiker als ik. J Daarna krijgen we een high tea in een Engels landhuis. Het komt ineens allemaal heel Brits over. Dit zijn waarschijnlijk nog restanten uit de tijd dat Malawi een Britse kolonie was. Het is heel apart om deze sfeer te ervaren.

Inmiddels ben ik in Liwonde National Park aangekomen. Ik heb vanmiddag een middag gerelaxed op het uitkijkpunt van de lodge. Er zijn hier wat bushbokken, kudu’s en een impala langs komen hobbelen. En er zitten hier heel veel vogels. Ik slaap hier in een heuse boomhut en hoor hier alle bushgeluiden. Morgen ga ik op safari en hoop ik nog meer mooie dieren te zien!